၀ိပါက္ေတာ္ ( ၁၂ ) ပါး

၀ိပါက္ ဟူေသာ စကားသည္ ပါဠိဘာသာ ၀ိပါက မွ ဆင္းသက္လာ၏။

အဓိပၸါယ္မွာ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံတို႔၏ အက်ိဳးတရား ဟု ဆိုလို၏။

ကုသိုလ္ကံအက်ိဳးကို ကုသလ၀ိပါက ဟုေခၚ၍ အကုသိုလ္ကံအက်ိဳးကို အကုသလ၀ိပါက ဟုေခၚ၏။

သံုးေလာကထြတ္ထား ရွင္ေတာ္ေဂါတမၿမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွ အလြန္ႏုစဥ္ဘ၀မ်ားက ၿပဳလုပ္ခဲ့ဖူးေသာ အကုသိုလ္ကံ၏အက်ိဳးဆက္မ်ား ၿဖစ္ပါသည္။

ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ကုိယ္ေတာ္တိုင္ ေတြ႔ထိရေသာ ၀ိပါက္ေတာ္ (၁၂) ပါးကို ေဟာၾကားေတာ္မူရၿခင္းမွာ ၿမတ္ဘုရားကိုယ္ေတာ္ေတာင္မွ ေရွာင္လႊဲ၍မရႏိုင္ေသာ ကံ ကံ၏အက်ိဳးဆက္ကို ပုထုဇဥ္မ်ားအေနၿဖင့္မူ ဆိုဖြယ္ရာမရွိေသာေၾကာင့္ မေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ေရွာင္၊ ေကာင္းမႈဟူသမွ်ကို ေဆာင္ၾကေစလိုေသာ သတၱ၀ါမ်ားအေပၚ ထားရွိေသာ မဟာကရုဏာေတာ္ေၾကာင့္ပင္ ၿဖစ္ပါသည္။

 

ပထမ၀ိပါက္ေတာ္ – ဒုကၠရစရိယာ ၆ ႏွစ္ က်င့္ရေတာ္မူၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ကႆပဘုရားရွင္သည္ ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ၾကားသိရေသာ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေဇာတိပလပုဏၰားက ေဗာဓိဉာဏ္ (သမၼာသဗၺဳတဉာဏ္) ရဖို႔ အလြန္႔အလြန္ခက္ခဲသည္ဟု ဘုရားရွင္၏ဂုဏ္ကို ေသးသိမ္ေအာင္ ေၿပာဆိုၿပစ္မွားမိခဲ့သည့္ ထို၀စီကံေၾကာင့္ ဘုရားမၿဖစ္မီ ဒုကၠရစရိယာ (၆) ႏွစ္တိုင္တုိင္ အလြန္ပင္ပန္းစြာ က်င့္ၾကံေတာ္မူခဲ့ရ၏။

 

ဒုတိယ၀ိပါက္ေတာ္ – စိဥၥမာနမိန္းမသည္ ကိုယ္၀န္သည္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘုရားရွင္ကို စြပ္စြဲေၿပာဆုိၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္အခါက ဗာရာဏသီၿပည္တြင္ ဆင္းရဲသားအရက္သမားတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး တစ္ေန႔ေသာ ဆြမ္းခံရပ္ေနေသာ နႏၵရဟႏာၱၿမတ္တစ္ပါးကို အရက္မူးၿပီး ကာမဂုဏ္ခံစားသူ၊ အက်င့္သီလမရွိသူ၊ ယုတ္မာေသာအက်င့္ရွိသူ ဟု ေၿပာဆိုခဲ့သည္။

ဤၿပစ္မွားခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသလြန္ေသာ္ ငရဲမွာ ႏွစ္ ၁၀၀၀၀ က်ေရာက္ခံၿပီး ငရဲလြတ္ေသာေနာက္ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္လည္း သူတစ္ပါးတုိ႔၏ မတရားစြပ္စဲြဆဲေရးမႈကို အၾကိမ္ၾကိမ္ခံခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆံုး ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူေသာအခါတြင္ လူပံုအလယ္၌ စိဥၥမာန၏ မတရားစြပ္စဲြေၿပာဆုိမႈႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရ၏။

 

တတိယ၀ိပါက္ေတာ္ – တိတၳိတို႔၏ တပည့္မ သုႏၵရီပုရပိုက္မ၏ စြပ္စဲြမႈ။

အေၾကာင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္အခါက မုနာဠိအမည္ရွိ အရက္သမားတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့ဖူးၿပီး တစ္ေန႔မွာ ဆြမ္းခံၾကြေနေသာ သုရဘိအမည္ရွိ ပေစၥကဗုဒၶတစ္ပါးကို မိန္းမေတြနဲ႔ေပ်ာ္ပါးေလ့ရွိေသာ အလဇၨီဒုႆီလ ဤရဟန္းမ်ိဳးကို မေပးၾက မကမ္းၾကနဲ႔ ဟု ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ခဲ့ေလသည္။

ဤအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အေလာင္းေတာ္သည္ အ၀ီစိငရဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီး အ၀ီစိငရဲမွ လြတ္ၿပီးေနာက္မွာလည္း လူနတ္ဘ၀အမ်ိဳးမ်ိဳး၌ သူတစ္ပါးတို႔၏ မတရားစြပ္စဲြကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်မႈကို ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူသည္အထိ စြပ္စဲြကဲ့ရဲ႕ခံရေလသည္။

 

စတုတၳ၀ိပါက္ေတာ္ – တိတိၳတို႔ သုႏၵရီကိုသတ္ၿပီး ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္အနီး၌ပစ္ထားၿပီး ဘုရားရွင္နဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို စြပ္စဲြၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားေလာင္းသည္ တစ္ခါက ပုဏၰားေဗဒင္ဆရာၿဖစ္ခဲ့သည္ ။ တပည့္ငါးရာေတြကို ေဗဒင္သင္ေပးေနစဥ္ အဘိဉာဏ္ရွိေသာ ရေသ့သည္ ေဘးနားက ၿဖတ္ေလွ်ာက္ေနသည္ကို ဘုရားေလာင္းပုဏၰားက ကာမဂုဏ္ခံစားသူ၊ အက်င့္သီလမရွိသူ၊ ယုတ္မာေသာအက်င့္ရွိသူ ဟု စြပ္စဲြၿပီး တပည့္ငါးရာေတြကိုလည္း လုိက္ေၿပာခိုင္းခဲ့ၿခင္းေသာ္ေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။ ထို႔ၿပင္ ထိုတပည့္ေတြကလည္း အရပ္ေတြထဲမွာ ရေသ့မေကာင္းေၾကာင္းကို ေၿပာခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္။

 

ပဥၥ၀ိပါက္ေတာ္ – ၀ိဇၥ်ကုဋ္ေတာ္ေပဓမွ ရွင္ေဒ၀ဒတ္ ေတာင္ေပၚမွ ေက်ာက္ေမာင္းဆင္၍ ထုခ်လိုက္ရာ ဘုရားရွင္၏ ေၿခမေတာ္ ေက်ာက္လႊာထိမွန္ၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ အေလာင္းေတာ္ ႏုစဥ္အခါက သူေ႒းသားတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့ဖူးရာ မိဘႏွစ္ပါးဆံုးပါးသြားေသာအခါ အေဖတူ အေမကဲြ ညီငယ္ကိုအေမြခဲြ မေပးလိုသၿဖင့္ ညီငယ္ကို အယံုသြင္းၿပီး ေခ်ာက္ထဲကို ပစ္ခ်၍ ေက်ာက္တံုးၾကီးမ်ားၿဖင့္ ပိသတ္ခဲ့ေလသည္။

ဤအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အေလာင္းေတာ္သည္ ငရဲက်ကာ ငရဲလြတ္ေသာအခါတြင္လည္း ဘ၀မ်ားစြာ သူတစ္ပါး၏အသတ္အၿဖတ္ကို ခံရ၏။

 

ဆ႒မ၀ိပါက္ေတာ္ – ဘုရားေၿခမေတာ္ ေသြးစိမ္းတည္ခဲ့ရၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္အခါက မထင္ရွားေသာကေလးတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့စဥ္က ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ရွင္ပေစၥဗုဒၶါတစ္ပါးကို ခဲၿဖင့္ပစ္ေပါက္လိုက္ရာ ရွင္ပေစၥဗုဒၶါ၏ ေၿခမေတာ္ကို ထိမွန္ၿပီး ေသြးစိမ္းတည္ကာ ေသြးထြက္သံယိုၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ္ေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။

 

သတၱမ၀ိပါက္ေတာ္ – ရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ နာဠာဂီရိဆင္ၿဖင့္ တုိက္ၿခင္းကို ခံေတာ္မူၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္အခါက ဆင္ထိန္းတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့စဥ္က မုနိပေစၥဗုဒၶါတစ္ပါးကို လမ္းမဖယ္ေပးဘဲ မိမိစီးလာေသာဆင္ၿဖင့္ ၿခိမ္းေၿခာက္ တိုက္ခဲ့ဖူးၿခင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္၏။

 

အ႒မ၀ိပါက္ေတာ္ – ဘုရားရွင္ေၿခမေတာ္ ေသြးစိမ္းတည္ကာ ေသြးပုပ္ၿပည္ပုပ္မ်ားေၾကာင့္ နာက်င္ကိုက္ခဲေတာ္မူရာ သမားေတာ္ၾကီးဇီ၀က၏ဓားၿဖင့္ ခဲြစိတ္ကုသခံရၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္ဘ၀ ပတၱိကမင္းတစ္ပါး ၿဖစ္ခဲ့စဥ္က တိုင္းခန္းလွည့္လည္ရာတြင္ ေတြ႔ရာလူေတြကို စိတ္ထင္ရာ လွံၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဓါးၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သတ္ခဲ့ဖူးၿခင္းေၾကာင့္ ၿဖစ္၏။

 

န၀မ၀ိပါက္ေတာ္ – ဘုရားရွင္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ ေခါင္းကိုက္ၿခင္း ေ၀ဒနာကို ခံစားေတာ္မူူၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္ဘ၀ တံငါမ်ိဳးၿဖစ္ခဲ့စဥ္က တစ္ရြာလံုးတံငါသည္မ်ားၿဖစ္ၿပီး တံငါသည္မ်ား ငါးမ်ားကို ထုသတ္ေနၿပီး ငါးမ်ားတလူးလူးၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ၿမင္ရစဥ္ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာၿဖစ္ခဲ့ဖူး၏။

ဤအကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ေသလြန္ေသာ္ ငရဲက်ေရာက္ခံၿပီး ငရဲမွလြတ္ေသာ္လည္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းကိုက္ၿခင္းေ၀ဒနာကို ဘ၀ဆက္တိုင္း ခံစားခဲ့ရေပ၏။

 

ဒႆမ၀ိပါက္ေတာ္ – ေ၀ရဥၥာၿပည္အနီးမွာ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ရဟန္းငါးရာ၀ါဆိုေနစဥ္ တစ္၀ါလံုး မုေယာ(ဂ်ံဳ) ဆြမ္းၾကမ္းကို သာ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးေတာ္မူရၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္အခါက မထင္ရွားေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးၿဖစ္စဥ္ ရဟန္းမ်ား ဆြမ္းစားေနၾကသည္ကိုၿမင္လွ်င္ အဆင္မေၿပ အခ်ိဳးမက်တဲ့ အေခ်ာင္သမားကတံုးေတြဟာ သေလးဆြမ္းလို ေကာင္းမြန္ႏူးညံ့တဲ့ဆြမ္းနဲ႔ မေတာ္ပါဘူး။ မုေယာဆြမ္းနဲ႔ပဲ ထိုက္တန္ပါတယ္ စသၿဖင့္ စြပ္စဲြရႈတ္ခ်ခဲ့ဖူးတယ္။

 

ဧကာဒႆမ၀ိပါက္ေတာ္ – ဗုဒၶသည္ ရံဖန္ရံခါ ခါးေတာ္ကိုက္ခဲမူ ေ၀ဒနာခံစားေတာ္မူရၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္အခါက လက္ေ၀ွ႕ေက်ာ္တစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့စဥ္က စိမ္ေခၚသူၿပိဳင္ဘက္ လက္ေ၀ွ႔သမားတို႔ကို အၿမဲတမ္းဆိုသလို ခါးရိုးက်ိဳးေအာင္ ထိုးသတ္ၿပီးအႏိုင္ယူခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္၏။

 

ဒြာဒႆမ၀ိပါက္ေတာ္ – ဗုဒၶ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္တြင္း၌ ၀မ္းေတာ္လားရၿခင္း။

အေၾကာင္းမွာ ဘုရားအေလာင္း ႏုစဥ္အခါက ကၽြမ္းက်င္လိမၼာေသာ ေဆးဆရာတစ္ဦးၿဖစ္စဥ္က သူေ႒းသားတစ္ေယာက္ကို ၀မ္းေရာဂါေပ်ာက္ေအာင္ ကုသေပးေသာ္လည္း သူေ႒းသားက ေဆးဖိုး၀ါးခ မေပးခ်င္၍ ဘုရားေလာင္းေဆးဆရာသည္ ၀မ္းလ်ာေဆးကို လိမ္ညာ၍တိုက္ခဲ့ေလသည္။